اولین شب قدر

دیشب روژین عزیز مامان و نور چشم بابایی همراه با من و خاله هاش اومد رفتیم مسجد واسه شب احیا خیلی دوست داشت قرآن سرگرفتن رو ببینه . فکر می کرد که مردم یه کارهای عجیب غریبی انجام میدن خیلی کنجکاو شده بود . وقتی رفتیم مسجد طاقت این که جوشن کبیر تموم بشه رو نداشت یکسره می گفت کی قرآن سر می گیرند . روژین جون من دوستاش رو اونجا دید دیگه با اونا رفت حیاط و بازی کرد . نفس مامانی رفته بود عزاداری ولی وقتی دوستاش رو دید کلا عزاداری یادش رفت . ماهم که دیگه خوابمون گرفته بود و من صبح می خواستم برم سرکار ، جوشن کبیر که تموم شد اومدیم خونه ولی روژین مدام می گفت چرا نموندیم قرآن بگیریم سرمون . بهش قول دادم بیست و یکم حتما می مونیم . ساعت ٥/٢ نصفه شب بود که رسیدیم خونه . امیدوارم که خدا حاجت دل همه حاجتمندها رو بهشون بده .